no. 196
Sunday, March 27, 2011
Saturday, January 1, 2011
Tasmania (part IIb) - Mt William National Park
Zeer veranderlijk weer kenmerkt Tasmanie.
Wat is mooier dan badderen in de schoonste oceaan ter wereld?!
De oceaan: terug naar de oorsprong...
Sunday, December 26, 2010
Christmas 2010 on Tassie (part I)
Hoewel over ons het 'kerstgevoel' dit jaar niet echt wilde neerdalen (wellicht vanwege de zon overgoten stranddagen, bbq-geuren en zwoele zomeravonden), stijgen bij de ozzies de kerstkriebels tot in de haarvaten bij de komst van de zomer. Zomervakantie betekent downunder KERST!! Meerdere kerstborrels, kerstlunches en kertdiners moeten worden afgwerkt. Sydney begint rond deze tijd te ontwaken uit haar winterslaap: allerlei events, festivals, concerten etc. vullen het week- en weekend programma...De winterkleren kunnen definitief in de kast blijven. De Australiers durven weer naar buiten te komen en trekken en masse naar het strand of het park om zich aan de zon op te warmen en elkaar te ontmoeten.
Voor ons tijd om op vakantie te gaan. We zijn uitgenodigd om in Perth, Tasmanie (nee, dit is een andere Perth) bij de familie Davey kerst te vieren. Een echte Ozzie kerst dus! Leuk! De week voor kerst reizen we vanaf Launceston langs de (noord)oostkust naar beneden. We eindigen in Freycinet National Park en rijden vanaf daar via de Davey's in Perth terug naar het vliegveld van Launceston. Een reis die de boeken in gaat als een van de indrukwekkendste in Australie tot nu toe. Tasmanie is een land van ongelooflijk pure en uitgestrekte landschappen waar je je nog even alleen op de wereld kunt voelen (en dat is soms best aangenaam).
De feiten geven een goed beeld van de leegte die je hier ervaart. Deze staat van Australie is ruim 1,5 keer zo groot als Nederland en telt slechts 450.000 inwoners. Een dichtheid van 6,68 inwoners/km2 in Tasmanie tegenover 397,7 inwoners/km2 in Nederland! De mens bezet dus maar een klein deel van de ruimte in Tasmanie en de rest is (wilde) natuur.
Eerste overnachting in Bridport. Tentje direct op het strand...
Koken op het strand...
dussss....(-;
heel relaxt...een mooi begin van een mooie vakantie...
Voor ons tijd om op vakantie te gaan. We zijn uitgenodigd om in Perth, Tasmanie (nee, dit is een andere Perth) bij de familie Davey kerst te vieren. Een echte Ozzie kerst dus! Leuk! De week voor kerst reizen we vanaf Launceston langs de (noord)oostkust naar beneden. We eindigen in Freycinet National Park en rijden vanaf daar via de Davey's in Perth terug naar het vliegveld van Launceston. Een reis die de boeken in gaat als een van de indrukwekkendste in Australie tot nu toe. Tasmanie is een land van ongelooflijk pure en uitgestrekte landschappen waar je je nog even alleen op de wereld kunt voelen (en dat is soms best aangenaam).
De feiten geven een goed beeld van de leegte die je hier ervaart. Deze staat van Australie is ruim 1,5 keer zo groot als Nederland en telt slechts 450.000 inwoners. Een dichtheid van 6,68 inwoners/km2 in Tasmanie tegenover 397,7 inwoners/km2 in Nederland! De mens bezet dus maar een klein deel van de ruimte in Tasmanie en de rest is (wilde) natuur.
Eerste overnachting in Bridport. Tentje direct op het strand...
Koken op het strand...
dussss....(-;
heel relaxt...een mooi begin van een mooie vakantie...
Sunday, October 17, 2010
Royal National Park by bike
De laatste weken waren de avonden en weekenden vaak gevuld met promotie voorbereidingen.... en dan 'vergeet' je soms even dat je in prachtig Australie zit. Vandaag wisten we het weer: Royal National Park by Bike!! 45 min met de trein en uitstappen bij 'Waterfall station', vandaar fiets je zo het park in. Wij dachten wel even wat kilometers te gaan maken en vinden onszelf natuurlijk geweldige fietsers. Nou... De Cauberg is er niks bij. Na een triathlon voor Pink Ribbon gisteren (start om 07.00 's ochtends!! hoe verzin je het) waren de benen al moe voordat we bij de eerste echte klim aankwamen.
Na een prachtige detour naar Garie Beach was de weg terug natuurlijk weer wat langer dan we dachten. Zoals een van de foto's laat zien, er is (helaas) ook altijd een plek waar auto's makkelijk kunnen komen, maar dit keer hadden ze hun best gedaan op het gebouw, een hele verademing voor Reonald. En zoals je ook kunt zien: de Weber kan dan tenminste mee :-). Dus Maaike, Simone, Ann-Katrin, in december (als we dan geslaagd zijn bij de autodealer) hebben we een plekje om onze Weber mee naar toe te nemen. 200 meter lopen en je ziet niemand meer.
Na een prachtige detour naar Garie Beach was de weg terug natuurlijk weer wat langer dan we dachten. Zoals een van de foto's laat zien, er is (helaas) ook altijd een plek waar auto's makkelijk kunnen komen, maar dit keer hadden ze hun best gedaan op het gebouw, een hele verademing voor Reonald. En zoals je ook kunt zien: de Weber kan dan tenminste mee :-). Dus Maaike, Simone, Ann-Katrin, in december (als we dan geslaagd zijn bij de autodealer) hebben we een plekje om onze Weber mee naar toe te nemen. 200 meter lopen en je ziet niemand meer.
Saturday, September 18, 2010
Powderfinger
On the morning of Friday 9 April 2010 Powderfinger announced at a press conference that they would be breaking-up after their "Sunsets" tour, saying it would be their last ever as the band had musically said everything they wanted to say"
Powderfinger is een van de grootste (naast Silverchair) Australische rockbands en gisteravond traden zij op in Sydney en jaja, Reonald had tickets bemachtigd! In een uitverkocht Sydney Entertainment Centre gaven ze een spetterende show weg. Ook wel lekker: geen rijen, geen drukte, gewoon met het trammetje voor de deur stoppen, kaartje laten zien en het staanplaatsen gedeelte binnen wandelen. Het blijft wel Australie natuurlijk.
Toen de heren plotseling 2 meter achter ons (wij waagden ons toch maar niet tussen de echte aussie-fans op de eerste rij en stonden dus redelijk achterin het staanvak) opdoken en de band daar volledig uit zijn dak ging, vielen de meiden om ons heen bijna flauw.
Powderfinger is een van de grootste (naast Silverchair) Australische rockbands en gisteravond traden zij op in Sydney en jaja, Reonald had tickets bemachtigd! In een uitverkocht Sydney Entertainment Centre gaven ze een spetterende show weg. Ook wel lekker: geen rijen, geen drukte, gewoon met het trammetje voor de deur stoppen, kaartje laten zien en het staanplaatsen gedeelte binnen wandelen. Het blijft wel Australie natuurlijk.
Toen de heren plotseling 2 meter achter ons (wij waagden ons toch maar niet tussen de echte aussie-fans op de eerste rij en stonden dus redelijk achterin het staanvak) opdoken en de band daar volledig uit zijn dak ging, vielen de meiden om ons heen bijna flauw.
Subscribe to:
Posts (Atom)